سرواپیدمیولوژی HIV، هپاتیت B، هپاتیت C و سیفیلیس در بین معتادان تزریقی بستری در بیمارستان لقمان حکیم تهران

زمینه و اهداف: اعتیاد از نوع تزریقی به عنوان ریسک فاکتور اصلی عفونت های HIV و هپاتیت C, B بوده و سیفلیس نیز در معتادان تزریقی عفونت شایعی است. این مطالعه به منظور بررسی سرواپیدمیولوژی سیفیلیس و HIV و هپاتیت C, B در معتادان تزریقی بیمارستان لقمان حکیم تهران انجام گرفت. روش بررسی: دراین بررسی روش تحقیق توصیفی (cross-sectional) و تکنیک انجام آن مشاهده - مصاحبه بود. از 70 معتاد تزریقی بستری در بخش عفونی بیمارستان لقمان حکیم در ماه های مرداد تا آذر 1386 که داوطلب شرکت در این تحقیق شدند نمونه خون جهت انجام آزمایشات ارسال و پرسشنامه ای برای ایشان تکمیل شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 34.4±9.6 سال با میانگین مدت استفاده از مواد مخدر خوراکی 66.15±82.5 ماه و مواد مخدر تزریقی 48.94±48.46 ماه و مواد استنشاقی 87.05±84.14ماه بود سابقه زندان در %74.5، سابقه استفاده از سرنگ مشترک %11.5 و Anti-HIVمثبت در %30 بیماران، Anti-HCVدر %36،HBsAb در %11.5 و HBsAg در %6 بیماران گزارش شده، هیچ یک از بیماران RPR مثبت نبودند. رابطه بین نحوه مصرف مواد مخدر و سابقه زندان با سرواپیدمیولوژی عفونت ها معنی دار نبود ولی بین استفاده از سرنگ مشترک با مثبت شدن هپاتیت C و مثبت شدن توام HCV, HIV رابطه معنی دار آماری وجود دارد (P<0.05). نتیجه گیری: در سرولوژی صفر درصد سیفیلیس، کنترل بیماری فوق را نشان داده و HCV شایعترین عفونت منتقله در معتادین تزریقی بوده و HIV و هپاتیت B در درجات بعدی قرار گرفته اند